Kafandaki Adam Bendim

Evlenmiş ve boşanmıştın. Yüzünün renginden dolayı sana siyahi diyorlardı. Fakat dudaklarının içi kıpkırmızıydı. Her insan gibi. Sonra bir gün bana hepimiz aynı yalnızca farklı renklerdeyiz demiş ve bazı insanların renklerle ilgili dalga geçtiklerini söylemiştin. Seni renginle aşağıladıklarını eklemeyi unutmamıştın. Üzgündün. Hemde çok. Sonra sözlerine bir gün bir beyazla evleneceğini ve ne olursa olsun beyaz bir çocuğa sahip olmak istediğini bangır bangır söylemiştin. İntikam mı almak istiyorsun bazı fikri dar kafalı insanlardan diye sorduğumda yüksek sesle hayır demiştin. O insanlara insanların eşit ve aynı kökten gelen farklı renklerde varlıklar olduğunu göstermek için bu çocuğu istiyorum demiştin. Ara sıra bana kur yaptığını fark etmiştim. İşin gerçeği güzel kadındın. Ben bile ara sıra sana asılma ihtiyacı hissediyordum. Tabi ki tatlı tatlı ve seni asla üzmeden. Sen bu durumlarda sadece gülümsüyordun. Beni bir defasında bir dayaktan kurtardığında neden bana bu kadar yardım etmek istiyor diye bende meraklanmıştım. Sonra kızının beni kız arkadaşlarına gösterip annemin arkadaşı diye söylediğini duyduğumda neden böyle bir ifadeye gerek duyduğunu pek anlayamamıştım. Kafanda ben ile ilgili bir fikrinin olduğundan yavaş yavaş kuşkulanmaya başlamıştım. Bir gün beni yanına çağırdın ve kimse yokken sarıldın. Birdenbire olan bu sarılış beni ürkütmüştü. Fakat sana sarılmamak mümkün müydü? Seni öptüm ve o andan sonra bir şeyler artık değişmişti. Daha sonraki günlerde sadece yanıma gelip nasılsın diyordun ve senin arkadaşlarının bana bakışları da acayip şekilde olumlu ve güzeldi.  Günler ve haftalar geçiyor sen bana gelip sonra uzaklaşıyordun. Sadece bazı  konuşmalar aramızda geçiyordu. Bir gün aracınla giderken bende aynı yolda işten çıkmış yürüyordum. Durdun ve beni arabana aldın. Konuştuk. Sordum sana nedir bu ikimizin arasındaki anlayamadığım ilişki. Bir türlü beni kendi halime de bırakmıyorsun. Beni bağlamışsın. Kendine. İpi tutuyorsun. Bir türlü ne yaklaşıyorsun ne de serbest bırakıyorsun. Birdenbire aracı durdurdun. Bana baktın. Ne görüyorsun şu anda dedin. Nerede dedim. Bende dedin. Güzel bir kadın görüyorum dediğimde yüzünü tekrar yola çevirdin. Rengimi söylemedin dedin. Bütün renkler güzeldir dedim. Fakat bazı insanlar için özellikle insan rengi için iyi renk değil demiştin. Ben siyahı seviyorum dedim. O zaman benimle evlenir misin diye sormuştun. Şaşırdım. Sana baktım neden olmasın dedim. Fakat evlenmek niyetim hiç yok dedim. Bu defa sen şaşırmıştın. Neden söylemedin evlenmek istemediğini diye bana çıkıştın. Benim hatam dedim. Birazda aç gözlülüğüm demiştim. Arabadan indim. Ayrıldık. O ayrılıktan sonra anladım ki çocuk sahibi olmak için kafandaki adam bendim. Bir kadının kafasında bir adam her zaman vardır.